بررسی کانی‌شناسی و ژئوشیمی متابوکسیت– لاتریت کرندوم‌دار حیدرآباد، جنوب خاوری ارومیه، شمال باختری ایران

Authors

  • امامعلی پور, علی گروه مهندسی معدن
  • میرمحمدی, میرصالح گروه مهندسی معدن
Abstract:

The Heydarabad bauxite-laterite deposit is located in 63 km southeast of Urmia city. This ore deposit occurs as a concordant layer within the boundaries of Upper Permian and Lower Triassic carbonate units (limestone and dolomite), although it has been suffered some tectonic displacements along its direction. The studied horizon varies from 15-20 m in thickness and has an east-west trend with a length of 3.5 km. This deposit consists primarily of two parts of dark and light in color. The former is rich in hematite and corundum, (upper horizon) and the latter in phyllo-aluminosilicates (lower horizon) with an gradual boundary, respectively. Common textures are mostly pisolitic, nodular, oolitic and massive. Based on the microscopic studies and XRD analysis, the main mineral components are hematite, diaspore, chloritoid, and corundum. On the other hand, chlorite, rutile, magnetite and pyrite are found as accessory phases. The Heydarabad bauxite-laterite horizon is different from those occurred into the Iran-Himalayan belt based on the absence of boehmite, kaolinite and other clay minerals, and the abundance of corundum, chloritoid and chlorite. The geological and mineralogical evidences indicated that a thermal metamorphic event was responsible for the formation of this special mineralogical composition after bauxitization processes. Based on geological, mineralogical, and chemical characteristics, it can be proposed that the probable parent rocks for the Heydarabad bauxite are mafic sills and diabasic dykes. Due to considerable accumulation of minerals which their hardness is greater than 6, this ore deposit can be presented as a potential for abrasive applications.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنگ‌شناسی و ژئوشیمی سنگ‌های مافیک و گرانیت‌ نوع A شاه‌آشان‌داغ در شمال خاوری خوی، شمال باختری ایران

توده شاه‌آشان داغ در شمال باختری ایران و در حدود20 کیلومتری شمال خاوری شهرستان خوی واقع شده و بخشی از پهنه ماکو- تبریز است. این توده با مساحتی حدود 60 کیلومتر مربع سنگ‌های مربوط به پرمین را قطع کرده است و خود توسط رسوبات سخت شده الیگو- میوسن (سازند قم) پوشیده می‌شود. توده شاه‌آشان‌داغ از سنگ‌های گابرو و آلکالی-  فلدسپار‌گرانیت پدید آمده است. وجود بافت‌های پورفیری و گرانوفیری نشانگر ‌ژرفای کم و ...

full text

یافته‌های نوین پارینه‌‌لرزه‌شناختی در پهنة‌ همپوشانی قطعه‌های شمال باختری و جنوب خاوری گسل شمال تبریز (شمال باختر ایران)

شهر تبریز به عنوان یک مرکز مهم جمعیتی در شمال باختر ایران، در نزدیکی گسل شمال تبریز با درازای نزدیک به 150 کیلومتر، قرار دارد. این گسل راستالغز راست‌گرد، متشکل از دو قطعة‌ گسلی اصلی است که این دو، با الگوی راست‌پله نسبت به هم آرایش یافته‌اند. در پهنة همپوشانی شکل گرفته در میان دو قطعة‌ گسلی یاد شده، جنبش‌های راست‌گرد جوان مسبب پدیداری حوضه‌ای کششی شده‌اند.کرانه‌های این حوضه، با افشانه‌ها و شاخه...

full text

زمین‌شناسی، ژئوشیمی و پتروژنز آتشفشان‌ بزمان: جنوب خاوری ایران

آتشفشان بزمان در کمان ماگمایی مکران قرار دارد. سنگ‌های آذرآواری و گدازه‌ای با ترکیب ریوداسیتی تا بازالتی با ماهیت کالک‌آلکالن در زمان کواترنری از دهانه‌های اصلی و جانبی این آتشفشان فوران کرده‌اند. نمودارهای چند عنصری بهنجارشده براساس ترکیب گوشته اولیه، غنی‌شدگی عناصر LIL نسبت به عناصر HFS و بی‌هنجاری منفی عناصرNb  و Ti را نشان می‌دهد. همچنین الگوی توزیع عناصر خاکی کمیاب بهنجار شده بر‌پایه کندری...

full text

فعالیت آتشفشانی داسیت- آندزیتی میو- پلیوسن جنوب خاوری کمربند ماگمایی ارومیه- دختر (شمال خاوری شهربابک)

در جنوب خاوری کمربند ماگمایی ارومیه- دختر و شمال خاوری شهرستان شهربابک چندین توده آتشفشانی داسیت- آندزیتی به سن میو- پلیوسن در خاور و جنوب آتشفشان مزاحم حضور دارند. بافت آنها بیشتر هیا‌لوپورفیری، هیالوپورفیری میکرولیتی و پورفیری- تراکیتی و درشت‎بلورهای آنها شامل پلاژیوکلاز، آمفیبول و بیوتیت است. بر پایه داده‌های ژئوشیمیایی سرشت ماگمایی این سنگ‌ها کالک‎آلکالن است و از عناصر LILE غنی و از عناصر H...

full text

رخساره‌های رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی نهشته‌های سازند قم در شمال خاوری دلیجان- شمال ‌باختری ایران مرکزی

نهشته‌های سازند قم به سن الیگوسن در شمال باختری ایران مرکزی (شمال خاور دلیجان)، در امتداد شمال خاوری- جنوب باختری گسترش یافته‌اند. 4  عضو‌سازند قم در ناحیه مورد مطالعه (بی‌نام، a، b و c1) به طور عمده از سنگ‌آهک‌‌مارنی، سنگ‌آهک، سنگ‌آهک ماسه‌ای و مقادیر ناچیزی ماسه‌سنگ تشکیل شده است. مرز زیرین این سازند با سازند سرخ زیرین به صورت ناپیوستگی همشیب و مرز بالایی آن توسط رسوبات آبرفتی پوشی...

full text

کاربرد ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن در پتروژنز گابروهای کوه میشو در جنوب باختری مرند- شمال باختری ایران

توده گابرویی میشو با راستای تقریبی خاوری - باختری با طول 30 کیلومتر و عرض 7 کیلومتر در داخل سنگ‌های رسوبی کهر با سن اینفرا‌کامبرین نفوذ کرده‌است. دایک‌های میکروگابرویی این توده نفوذی را قطع کرده‌اند. گابروها ترکیب شیمیایی تقریباً یکنواختی داشته و شامل کانی‌های اصلی پلاژیوکلاز و پیروکسن بوده و کانی‌های فرعی شامل الیوین، آمفیبول، بیوتیت، فلدسپار پتاسیم و کانی‌های کدر (اپاک) می‌باشد. بافت این گابرو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 19  issue 1

pages  59- 72

publication date 2011-04

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023